Kiełb

Kiełb (łac.Gobio gobio) krótkowąsy, to niewielka ryba słodkowodna, gromadna, z gatunku karpiowatych. Występuje w większości europejskich rzek i jezior. Bywa hodowana w akwariach.

Wygląd

Kiełb charakteryzuje się długim, wrzecionowatym ciałem i krótkim, szerokim trzonem ogonowym. Ma wydłużoną głowę, duże oczy, tępo zakończony pysk z dolnym otworem gębowym i dwoma wąsikami. Zęby gardłowe, dwurzędowe. Grzbiet brązowy, wpadający w zielony lub niebieski odcień. Jasne boki z fioletowo-niebieskimi, połyskującymi plamkami i biały brzuch. Wzdłuż linii bocznej znajdują się 40-42 łuski. Płetwa grzbietowa ma 9-10 promieni, a odbytowa 8-9. U wszystkich gatunków kiełbi płetwa ogonowa jest rozwidlona.
Kiełb osiąga długość 8-20 cm.

Kiełb to stadna ryba, preferującą szybko płynące, płytkie wody słodkie o piaszczystym lub żwirowym dnie. Żyje przy dnie. Lubi wodę mocno natlenioną i czystą.

Odżywianie.

Młode kiełbie żywią się głównie planktonem i larwami, następnie bezkręgowcami. Żerują w dzień.

Rozmnażanie.

Dojrzałość płciową kiełbie osiągają w wieku 2-3 lat. Tarło przypada na okres maja i czerwca i jest etapowe. W trakcie tarła na głowie i przedniej części kiełbia pojawia się wysypka tarłowa. Ikra składana jest na kamieniach i korzeniach, w miejscu przepływu wody. Czas inkubacji to koło 8 dni. Czas życia tej ryby to około 7 lat.

Ochrona.

Kieł nie jest w Polsce chroniony, nie ma wymaganego wymiaru ochronnego.

Ciekawostki.

Mięso kiełbia jest bardzo smaczne. Obecnie kiełbie łowi się głównie jako przynęty na inne drapieżniki.