Jelec

Jelec( łac. Leuciscus leusciscus) to stadna, niewielka i ruchliwa ryba z gatunku karpiowatych. Zasiedla większość europejskich wód o szybkim nurcie: strumienie, rzeki i niektóre jeziora. Spotkać go można także w wodach morskich o niewielkim zasoleniu.

Wygląd.

Ma długie, smukłe, bocznie spłaszczone ciało. Na grzbiecie jelca dominuje metaliczny, czarnoniebieski kolor, a boki i brzuch mają barwę białożółtą. Rybę tę można poznać po zaostrzonym, zwróconym ku dołowi otworze gębowym, małej głowie i dwurzędowo osadzonych zębach gardłowych. Jelec ma duże łuski, których wzdłuż linii bocznej jest pomiędzy 47-53. Płetwa grzbietowa ma 10-11 promieni, a odbytowa 10-12. Kolory płetw: od żółtego, poprzez różne odcienie pomarańczowego, z ciemną obwódką linii bocznej.
Jelec osiąga niewielkie rozmiary i wagę: do 35 cm i 0,25 kg.

Występowanie.

Szybko płynące europejskie rzeki o piaszczysto-żwirowym podłożu, to najczęstsze miejsce występowania jelca. Nie występuje w Szkocji, w części Norwegii i w południowych Bałkanach.

Odżywianie.

Jelec zjada owady wodne i te lądujące na powierzchni wody, ale także robaki i skorupiaki.

Rozmnażanie.

Tarło jelca przypada na okres marca i kwietnia. Ryba składa ikrę w szybko płynącej wodzie, wśród roślin. W okresie tarła u samca jelca, na skórze i płetwach pojawiają się drobne brodawki. Dojrzałość płciową jelec osiąga na przełomie 3 i 4 roku życia.

Ochrona.

Brak okresu ochronnego.
Wymiar ochronny jelca – do 15 cm.

Ciekawostki.

Ze względu na niezbyt smaczne mięso i dużo ości, jelec nie jest rybą łowioną dla konsumpcji. Zwykle wędkarze używają go jako przynęty w połowie większych ryb drapieżnych.